رابطه ابعاد شخصیتی و خستگی با کیفیت زندگی کاری کارکنان مراکز بهداشتی درمانی

زمینه و هدف: برنامةکیفیتزندگیکاریشاملهرگونهبهبوددرفرهنگسازمانیاستکهحاویرشدوتعالیکارکناندر سازمانباشد. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه ابعاد شخصیتی و خستگی با کیفیت زندگی کاری در کارکنان مراکز بهداشت شهرستان تالش بود. روش بررسی: پژوهش حاضر در چهارچوب یک طرح همبستگی انجام گردید. نمونه‌ی پژوهش196 نفر (50 مرد و 146 زن) از کارکنان مراکز بهداشت شهر تالش بودند که با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه کیفیت زندگی کاری والتون، پرسشنامه 5 عامل شخصیتی مک کری و کاستا و مقیاس خستگی چالدر را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون های آماری ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که ابعاد شخصیتی روان رنجوری با (05/0p<،235/0=r) و انعطاف پذیربودن با (05/0p< ،213/0=r) همبستگی مثبت معناداری با کیفیت زندگی کاری نشان دادند. بین نمره کل خستگی و کیفیت زندگی کاری (01/0p<،26/0-=r) نیز همبستگی منفی و معناداری به دست آمد. از طرفی دیگر میزان همبستگی خستگی ذهنی (01/0p< ،238/0-=r) و خستگی جسمی (01/0p< ،214/0-=r) با کیفیت زندگی کاری مثبت و معنادار به دست آمد.  همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که 18 درصد کیفیت زندگی کاری به وسیله ترکیب خطی از سه متغیر خستگی، انعطاف پذیری و روان رنجوری پیش‌بینی شد. نتیجه‌گیری: صفات شخصیتی و خستگی می‌تواند از عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی کاری  کارکنان باشند لذا توجه به این       شاخص ها، داشتن برنامه و اجرای برنامه های آموزشی، می تواند بر کیفیت زندگی کاری  کارکنان تأثیر گذار باشد.